Εναλλακτική ενημέρωση

Φωτογραφία από το  thepressproject.gr. Ολόκληρη η ιστορία των τελευταίων χρόνων με την σκληρή πένα ενός ξένου δημοσιογράφου.

Ένα χορταστικό άρθρο από το Press Project, το κείμενο έγραψε ο Γκρεκ Πάλαστ  "ο οποίος είναι συγγραφέας που έχει βρεθεί στις λίστες ευπώλητων των New York Times και ένας άφοβος ερευνητής δημοσιογράφος του οποίου οι έρευνες έχουν παρουσιαστεί στο BBC Newsnight και στο Guardian.  :

Ταράσσοντας τον λιγότερο συμπαθή εις εμέ χοντρό Έλληνα Υπουργό":
thepressproject.gr
"Ο Πάγκαλος είναι ευρύτερα γνωστός διότι κατηγορεί τους εργαζόμενους Έλληνες για τον τρόμο και για την πείνα, μέσα στα ερείπια αυτού που κάποτε ήταν η Ελληνική οικονομία. Αυτά δεν είναι φυσικά δική του υπευθυνότητα. Μέχρι πέρσι και στο αποκορύφωμα της κρίσης, ήταν απλώς ο Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κυβέρνησης. Γιατί θα έπρεπε λοιπόν να του αποδωθούν ευθύνες για οτιδήποτε;"


Ο υπουργός Πάγκαλος είναι πολυαγαπημένος των αρχηγών των Ευρωπαϊκών τραπεζών, των κερδοσκόπων γυπών και της Πρωσίδας Προέδρου Άνγκελας Μέρκελ, γιατί έχουνε βρει έναν γιγαντόσωμο Έλληνα που θα επαναλάβει το μάντρα τους: ότι η ξαφνική κατάρρευση αυτού του έθνους μπορεί να χρεωθεί αποκλειστικά στους φραπεδάτους, τεμπελχανάδες Έλληνες που δεν δουλεύουν πάνω από τρείς ώρες την εβδομάδα και μετά βγαίνουν στη σύνταξη ενόσω είναι έφηβοι για να απολαύσουν ουζάκι επιδοτούμενο από το κράτος.

Ο Πάγκαλος ηγείται των Ελλήνων Πεμπτοφαλλαγγιτών που ζητάνε αποδοχή των Γερμανικών όρων οικονομικής παράδοσης: λιτότητα, αυστηρές περικοπές σε φαγητό, σε συντάξεις, σε δουλειές. Αυτή τη στιγμή, πάνω από ένας στους τέσσερεις Έλληνες (27%) είναι χωρίς δουλειά.

Ενόσω ψάχναμε για καφεΐνη, ο Χοντρός Μπάσταρδος μου είπε ότι όποιος παραπονιέται για την καθ’ υπαγόρευση λιτότητα “είναι φασίστας ή κομμουνιστής ή συνωμοσιολόγος”. Δεν μου είπε σε ποια από αυτές τις κατηγορίες εντάσσονται τα εντεκάχρονα παιδιά που παραπονιούνται ότι πονάνε από τη πείνα.

Για να ξεκαθαρίσουμε κάτι, όσοι Έλληνες μπορούνε να βρούνε δουλειά, δουλεύουν 619 ώρες παραπάνω από τον μέσο Γερμανό (και ειρήσθω εν παρόδω πολύ περισσότερο από τους Βρετανούς ή τους Αμερικάνους)

Αλλά στο παράλληλο Σύμπαν που ζουν ο Πάγκαλος, η Μέρκελ και οι καρδινάλιοι των ΜΜΕ, η Ελλάδα πήγε σούμπιτη στο διάολο γιατί ολόκληρο το έθνος ξαφνικά μεταμορφώθηκε σε φυγόπονους ρεμπεσκέδες.

Υπάρχει όμως και μια άλλη εξήγηση για τον εκτροχιασμό και τη συντριβή: η Ελλάδα είναι το σκηνικό ενός εγκλήματος. Και οι εργαζόμενοί της δεν είναι οι θύτες, είναι τα θύματα. Θύματα απάτης, θύματα κλοπής με τις εθνικές τους βιομηχανίες λεηλατημένες και το ταμείο τους αδειασμένο χάρη σε χρηματοπιστωτικές ματσαράγκες.

Το 2001 η Ελλάδα παράτησε τη δραχμή για το ευρώ. Η δραχμή αρκούσε σε κοτζάμ Αριστοτέλη και ήταν πάρα πολύ καλή για τον τουρισμό, την κύρια βιομηχανία της Ελλάδας. Όταν όμως τα παιχνίδια στην άμμο και στον ήλιο κοστολογήθηκαν σε ευρώ, οι τουρίστες κολύμπησαν την Μεσόγειο για κεφτεδάκια κοστολογημένα σε μπιρ παρά Τούρκικες λίρες. Οι επισκέψεις των τουριστών στην Ελλάδα κατά την προ-ευρώ εποχή ξεπερνάγανε τις αντίστοιχες στην Τουρκία κατά εκατομύρια. Αλλά πέρυσι ήταν ακριβώς το ανάποδο με τα δύο τρίτα των τουριστών να κάνουν ηλιοθεραπεία στην Τουρκία.

Και ενώ το κρατικό Ταμείο αιμορραγούσε και το σκληρό νόμισμα έσταζε, η ΠΑΣΟΚική κυβέρνηση του Υπουργού Πάγκαλου συμμαχούσε με την αντιπολίτευση σε μια σύνθετη χρηματοοικονομική λαμογιά για να αποκρύψει τις ζημιές από το κοινό και κυρίως από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο thepressproject.gr